Een schaarstegebied (ook wel 'schaarstegemeente') is een gebied (of gemeente) waar een schaarste heerst aan sociale huurwoningen. Er zijn in zo'n gebied dus onvoldoende huurwoningen beschikbaar voor huishoudens met een lager inkomen. In Nederland zijn er zo'n 140 schaarstegemeenten, die zich vooral in Noord-Holland, Utrecht, Gelderland en Noord-Brabant bevinden.

Huurwoningen die in deze regio's te vinden zijn, kregen sinds 1 oktober 2011 op basis van het woningwaarderingsstelsel extra punten. Deze punten werden ook wel Donnerpunten genoemd, naar voormalig minister Donner. Door deze Donnerpunten werden dergelijke woningen duurder: hoe meer punten, hoe hoger de (maximale) huurprijs. De maatregel was bedoeld om de marktwerking weer op gang te krijgen en de doorstroming op de huurmarkt te bevorderen. De Donnerpunten zijn inmiddels afgeschaft.

Het woningwaarderingsstelsel werd in 2014 herzien. In het nieuwe systeem speelt de WOZ-waarde van een woning een rol. Daarmee weegt de vraag naar woningen in een bepaald gebied of locatie evenwichtiger mee. De WOZ-waarde van woningen is in schaarstegebieden daarentegen wel vaak hoger, omdat de grondprijs in schaarstegebieden vaak hoger is.

Veelgestelde vragen over schaarstegebieden:

We hebben enkele veelgestelde vragen over schaarstegebieden voor je op een rijtje gezet, met daarbij meteen de antwoorden.

Wat is een schaarstegebied of schaarstegemeente?
Een schaarstegebied is een gebied of gemeente waarin een tekort is aan sociale huurwoningen.

Mijn huurwoning ligt in een schaarstegebied, wat houdt dat in voor de huurprijs?
Met de invoering van de Donnerpunten vielen huurprijzen van huurwoningen in schaarstegebieden een stuk hoger uit. De Donnerpunten zijn inmiddels afgeschaft. Woningen worden nu gewaardeerd op basis van het vernieuwde Woningwaarderingsstelsel. Huurwoningen in schaarstegebieden zijn vaak wel duurder dan woningen in niet-schaarstegebieden. Dat komt doordat een deel van de maximale huurprijs wordt bepaald op basis van de WOZ-waarde. In schaarstegebieden is de gemiddelde WOZ-waarde vaak hoger dan in gebieden waar geen schaarste heerst.